Magdalena Urbańska

Czasem burzy się we mnie wyobrażenie Boga jako Kogoś, kto kocha mnie bezgranicznie, bezwarunkowo, po prostu. Różne problemy, choroby, żałoba, rany zadane przez ludzi itd. To wszystko narusza pewność, że Bóg nie tyle jest, co prawdę o tym, że jest dobry. Kochający, troszczący się, wierny… Mój obraz Boga zmieniał się na przestrzeni lat i zmienia nadal… Patrząc na moją duchową rzeczywistość – dokonuje się to głównie w sakramentach. Spowiedzi i

Opieka nad noworodkiem jest trudna i wymagająca. Małe dziecko słodko pachnie, tulimy je i roztkliwiamy się patrząc na jego małe stópki. Ten człowiek jest jednak od nas mocno zależny i potrzebuje opieki, czułości… Co jest noworodkiem we mnie – w mojej codzienności, trudnościach? Co jest jeszcze niedojrzałe, a może po prostu mocno zależne od innych? Jaka sfera mojego życia wymaga dziś szczególnej czułości? Zaopiekuj się sobą. Zaproś do tego Jezusa,

Spróbuj podejść do Biblii twórczo. Połóż ją w widocznym miejscu, takim, które mijasz codziennie. Moja wylądowała kiedyś na parapecie w kuchni. To był strzał w dziesiątkę, bo przechodząc obok otwartego Pisma Świętego, zerkałam na nie zupełnie nieświadomie. Czas na lekturę i refleksję nadchodził wtedy, gdy zmywałam naczynia. Okazało się też, że te słowa przeczytane mimochodem zmieniały cały mój dzień. To naprawdę dobry patent! Podchodź do swojej duchowości kreatywnie i otwórz

Czy taka rozmowa z Kimś, kogo nie widać i nie słychać, w ogóle jest możliwa? Żeby dać sobie szansę na odpowiedź, na początek wybierz się do cichego i pustego kościoła i spójrz z uwagą na Najświętszy Sakrament. Może jest w tobie teraz coś, o czym chciałabyś Bogu opowiedzieć? Obojętnie, co to jest – zaryzykuj. Nie zagaduj jednak tego czasu. Pozwól sobie na chwilę ciszy i zastanów się, co się w

Spowiedź nie jest i nie powinna być rozmową o pogodzie, o rzeczach nieistotnych i o tym, jaki świat jest zły. Ma być operacją na otwartym sercu – moim sercu. Konkretna, szczera, dotykająca grzechu. To nie opowieść o całej mnie, ale nazwanie wprost tego, co nie zadziałało w relacji z Bogiem, z drugim człowiekiem i wobec mnie samej. Stanąć w prawdzie wcale nie jest łatwo, jednak żadne leczenie nie jest bezbolesne,

Jaką rolę w moim życiu odgrywa msza święta? Z doświadczenia wiem, że każda, nawet „najzwyklejsza” Eucharystia ma szansę przemienić codzienność, jeśli tylko będziemy przeżywać ją świadomie. Niestety wydarzenie, które jest szczytem chrześcijańskiego życia, często staje się dla nas przykrym obowiązkiem niedzielnym. To coś między poranną kawą a schabowym na obiad. Bo tak było zawsze. Gdyby jednak tak potraktować pójście na mszę jako na szansę spotkania? Zanim to spotkanie się odbędzie,

Zapraszam Cię byśmy wchodzili w Adwent razem z Maryją. Dlaczego tak? Wyobraź sobie Maryję, młodą Dziewczynę, do której przychodzi Anioł i mówi Jej, że niebawem przyjdzie Mesjasz i że to Ona Go urodzi. Nie wiem co musiała wtedy myśleć i czuć. Wiem jednak, że potrafiła odpowiedzieć na zaproszenie Boga, bo bardzo dobrze Go znała… Potrafiła rozpoznać Jego głos. Zapraszam Cię dziś do tego, byś pomyślał o Maryi jako swojej Przyjaciółce

Bardzo lubię pewien obraz. Naprzeciw siebie siedzą Jezus i kobieta. Siedzą przy stoliku, pochyleni ku sobie, a ich czoła się ze sobą stykają. Tak Bóg chce dać ci się poznać, bez względu na to, jakie są twoje dotychczasowe doświadczenia. On chce dotknąć twoich myśli, trosk, wyobrażeń, lęków. Chce dotknąć tego, co w tobie i duchowe, i psychiczne, bo jesteś dla Niego całością. Spróbuj sobie to wyobrazić. On i ty –